Έλεγχος Καταρράκτη και Περιφακίου

Ο φυσικός φακός του ματιού (κρυσταλλοειδής) βρίσκεται μεταξύ της ίριδας και του υαλώδους σώματος. Ο φακός μαζί με τον κερατοειδή χιτώνα συγκεντρώνουν το φως που εισέρχεται στο μάτι πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Ο φακός είναι διαφανής, έχει σχήμα αμφίκυρτο και μεγάλη ελαστικότητα: μεταβάλλει την οπτική ισχύ του και το βαθμό κύρτωσης του ανάλογα με την απόσταση που βρίσκονται τα αντικείμενα (μηχανισμός προσαρμογής), με αποτέλεσμα τα είδωλα που σχηματίζονται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα να είναι απόλυτα ευκρινή.

Ο καταρράκτης, μια από τις πιο συχνές παθήσεις του ματιού, είναι αποτέλεσμα της γήρανσης του κρυσταλλοειδή φακού και συνήθως εκδηλώνεται μετά το 60ό έτος της ηλικίας.
Ο καταρράκτης μπορεί και να προκληθεί από τραυματισμό (μετατραυματικός καταρράκτης), από λήψη φαρμάκων, από υπερβολική έκθεση σε υπεριώδη και μπλε ακτινοβολία και πολύ σπάνια υπάρχει εκ γενετής (συγγενής καταρράκτης).
Τα συμπτώματα του καταρράκτη: θολή και παραμορφωμένη όραση, ευαισθησία στο φως, μείωση της φωτεινότητας, κακή νυχτερινή όραση και δυσκολία στη διάκριση των χρωμάτων. Σπάνια εμφανίζονται ταυτόχρονα και στα δυο μάτια.
Ο καταρράκτης στους μύωπες προκαλεί αύξηση της μυωπίας και στους υπερμέτρωπες ελάττωση της υπερμετρωπίας.

Έλεγχος του καταρράκτη

Η θόλωση του κρυσταλλοειδή φακού έχει συνήθως αρκετά στάδια και ρυθμό εξέλιξης γι’αυτόν το λόγο είναι αναγκαία η τακτική παρακολούθηση και ο έλεγχος του καταρράκτη από τον Οπτομέτρη.
Ο Οπτομέτρης διερευνά ανά τακτά χρονικά διαστήματα την οπτική οξύτητα του ματιού, την αντίληψη στις φωτεινές αντιθέσεις (contrast) καθώς και το ποσοστό και το είδος της σκλήρυνσης του κρυσταλλοειδή φακού.
Ανάλογα με το βαθμό θόλωσης του κρυσταλλοειδή φακού, το ρυθμό εξέλιξης του καταρράκτη, τη μείωση της όρασης του ασθενή, τη δυνατότητα βελτίωσης της όρασης του ασθενή με γυαλιά που θα την ορίσει ο Οπτομέτρης και λαμβάνοντας υπόψη την ενόχληση του ασθενή και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων του εξαιτίας του καταρράκτη καθορίζεται και η αναγκαιότητα της χειρουργικής επέμβασης.

Έλεγχος του περιφακίου

Όταν ο ασθενής χειρουργείται από καταρράκτη, τοποθετείται μέσα στο περιφάκιο ένας ακρυλικός ενδοφακός.
Η θόλωση του περιφάκιου (δευτερογενής καταρράκτης) είναι η συχνότερη επιπλοκή της επέμβασης καταρράκτη και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα της όρασης.
Ο Οπτομέτρης με τη χρήση σχισμοειδούς λυχνίας ελέγχει το περιφάκιο του ασθενή τακτικά μετά την επέμβαση και σε περίπτωση θόλωσης παραπέμπει στο χειρουργό. Με τη χρήση Yag Láser και χωρίς χειρουργείο αποκαθίσταται το θολό στοιχείο στο περιφάκιο που εμποδίζει την όραση.