Έρευνες έχουν δείξει ότι πάνω από το 15% των παιδιών έχουν δυσλεξία. Χιλιάδες μαθητές του Δημοτικού αγνοούν ότι πάσχουν από αυτήν τη μαθησιακή διαταραχή.
Η δυσλεξία είναι συνώνυμο της δυσκολίας εκμάθησης και επεξεργασίας της γλώσσας, η αδυναμία μεταφοράς του προφορικού σε γραπτό λόγο και αντίστροφα.
Η δυσλεξία δεν έχει σχέση με το δείκτη ευφυΐας και σε αυτό το πόρισμα συγκλίνουν οι απόψεις όλων των ειδικών. Αντιθέτως, για την αιτία που την προκαλεί και κατά πόσον είναι μόνον κληρονομική οι γνώμες διίστανται. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για δυσλεξία μέχρι το παιδί να γίνει 6 ετών και να ενταχθεί στο Δημοτικό. Συνήθειες και λάθη που παρατηρούνται, παρόμοια με αυτά της δυσλεξίας σε παιδιά μικρότερης ηλικίας, οφείλονται στο νεαρό της ηλικίας τους.
Η δυσλεξία είναι μία από τις πιο συνήθεις μαθησιακές δυσκολίες και παρ’ ότι είναι γνωστή πάνω από έναν αιώνα, ακόμα και σήμερα δεν είναι ξεκάθαρη η αγωγή που πρέπει να εφαρμοστεί για την αντιμετώπιση της. Η έγκαιρη διάγνωση της είναι η καλύτερη λύση του προβλήματος.
Η δυσλεξία μπορεί να είναι κληρονομικού χαρακτήρα (παρατηρείται και σε άλλους συγγενείς του παιδιού, πρώτου βαθμού) και οι ρίζες της εντοπίζονται σε συγκεκριμένο γονίδιο σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, αλλά μπορεί, βάση άλλης θεωρίας, να είναι άμεσα συνδεδεμένη με το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον.
Ας δούμε όμως ποια είναι τα πιο συχνά συμπτώματα που παρουσιάζει ένα παιδί με δυσλεξία:
Ο μηχανισμός της όρασης είναι άμεσα συνδεδεμένος με την αρτιότητα της διόφθαλμης ικανότητας (της καλής συνεργασίας των δύο ματιών). Η διόφθαλμη όραση ορίζεται από τη σωστή σύγκλιση των ματιών και από την ικανότητα προσαρμογής. Όταν είναι ανεπαρκείς, αποτελούν ανωμαλίες. Είναι δυνατόν να παρουσιαστούν ανεξάρτητα, αλλά και να συνυπάρχουν, δυστυχώς όμως δεν βελτιώνονται επαρκώς με διορθωτικούς φακούς ούτε με ειδικές ασκήσεις.
Κατά την διαδικασία του διαβάσματος τα μάτια πρέπει να εστιάζουν, να συγκλίνουν και να μετακινούνται ομαλά από λέξη σε λέξη. Τα παιδιά με οπτική δυσλεξία παρουσιάζουν σημαντικά μειωμένη ικανότητα εστίασης και τα μάτια τους κάνουν μη φυσιολογικές κινήσεις. Είναι πολύ αποτελεσματικό αν χρησιμοποιούν ένα μαύρο χαρτόνι (τυποσκόπιο) με μια οριζόντια εγκοπή στο μέγεθος μιας σειράς βιβλίου, απομονώνοντας έτσι την προηγούμενη και επόμενη σειρά που μπερδεύει τα γράμματα, και να τη μετακινούν.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι ο φωτισμός. Οι λάμπες φθορίου που υπάρχουν στις τάξεις είναι ο πλέον ακατάλληλος φωτισμός όχι μόνο για παιδιά με δυσλεξία, αλλά για όλους μας. Αυτό οφείλεται στο ότι οι λάμπες φθορίου δεν είναι συνεχούς ροής ρεύματος και κάνουν παύσεις που μπορεί να μη γίνονται αντιληπτές από τα μάτια, αλλά ο εγκέφαλος της αντιλαμβάνεται και έτσι η διαδικασία του διαβάσματος καταπονεί το οπτικό σύστημα. Ωφέλιμο είναι να αντικατασταθούν με λάμπες πυράκτωσης. Επίσης, οι οθόνες υπολογιστή καθοδικού σωλήνα δημιουργούν ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με τις λάμπες φθορίου.
Με τη χρήση ειδικών φίλτρων, γυαλιών, μεγεθυντικών φακών, κλείνοντας εναλλάξ ένα-ένα τα μάτια και χρησιμοποιώντας τον κατάλληλο φωτισμό, τα προβλήματα δυσλεξίας θα μειωθούν στο ελάχιστο και οι επιδόσεις στα μαθήματα προοδευτικά θα βελτιωθούν.
Θέλετε να μαθαίνετε τα νέα μας;